مجموعه اعمال عبادی که سید احمدالحسن به نقل از پدرش امام مهدی محمد بن الحسن عسکری  به آن‌ها سفارش نموده‌اند، روایت شده که دست آویز مهمی برای انصار در مسیر حرکت‌شان به سمت نور و تقویت قلوب‌شان برای جهاد در مسیر خدا با زبان و جسم می‌باشد.   (أوصِيكَ فِي نَفْسِكَ بِخِصَالٍ فَاحْفَظْهَا عَنِّي) (تو را به ویژگی‌هایی توصیه می‌کنم. آن را از من حفظ کن). والحمدللّه في وصية رسول الله محمد لعلي: عن مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ:(كَانَ فِي وَصِيَّةِ النَّبِيِّ (ص) لِعَلِيٍّ (ع) أَنْ قَالَ يَا عَلِيُّ أُوصِيكَ فِي نَفْسِكَ بِخِصَالٍ فَاحْفَظْهَا عَنِّي ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ أَعِنْهُ أَمَّا الْأُولَى فَالصِّدْقُ وَ لَا تَخْرُجَنَّ مِنْ فِيكَ كَذِبَةٌ أَبَداً وَ الثَّانِيَةُ الْوَرَعُ وَ لَا تَجْتَرِئْ عَلَى خِيَانَةٍ أَبَداً وَ الثَّالِثَةُ الْخَوْفُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ كَأَنَّكَ تَرَاهُ وَ الرَّابِعَةُ كَثْرَةُ الْبُكَاءِ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ يُبْنَى لَكَ بِكُلِّ دَمْعَةٍ أَلْفُ بَيْتٍ فِي الْجَنَّةِ وَ الْخَامِسَةُ بَذْلُكَ مَالَكَ وَ دَمَكَ دُونَ دِينِكَ وَ السَّادِسَةُ الْأَخْذُ بِسُنَّتِي فِي صَلَاتِي وَ صَوْمِي وَ صَدَقَتِي أَمَّا الصَّلَاةُ فَالْخَمْسُونَ رَكْعَةً وَ أَمَّا الصِّيَامُ فَثَلَاثَةُ أَيَّامٍ فِي الشَّهْرِ الْخَمِيسُ فِي أَوَّلِهِ وَ الْأَرْبِعَاءُ فِي وَسَطِهِ وَ الْخَمِيسُ فِي آخِرِهِ وَ أَمَّا الصَّدَقَةُ فَجُهْدَكَ حَتَّى تَقُولَ قَدْ أَسْرَفْتُ وَ لَمْ تُسْرِفْ وَ عَلَيْكَ بِصَلَاةِ اللَّيْلِ وَ عَلَيْكَ بِصَلَاةِ الزَّوَالِ وَ عَلَيْكَ بِصَلَاةِ الزَّوَالِ وَ عَلَيْكَ بِصَلَاةِ الزَّوَالِ وَ عَلَيْكَ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ عَلَى كُلِّ حَالٍ وَ عَلَيْكَ بِرَفْعِ يَدَيْكَ فِي صَلَاتِكَ وَ تَقْلِيبِهِمَا وَ عَلَيْكَ بِالسِّوَاكِ عِنْدَ كُلِّ وُضُوءٍ وَ عَلَيْكَ بِمَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ فَارْكَبْهَا وَ مَسَاوِي الْأَخْلَاقِ فَاجْتَنِبْهَا فَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَا تَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَكَ).^([1]) وصيت از پيغمبر به على: معاوية بن عمار گويد: شنيدم از امام صادق كه‌ مي‌فرمود: در وصيت پيغمبر به امام على آمده است: (تو را درباره خويش به چند چيز سفارش كنم كه آن‌ها را از من به یاد داشته باش، سپس فرمود: خدايا (در حفظ آن) ياريش كن: اول: راستگوئى، مبادا هرگز دروغى از دهانت بيرون آيد. دوم: ورع و پارسائى، مبادا بر خيانتى دلير گردى (و خيانتى از تو سر زند). سوم: ترس از خداى عزوجل به آن‌گونه كه گويا او را ببينى. چهارم: بسيار از ترس خدا گريستن كه به هر اشک هزار خانه در بهشت برايت ساخته شود. پنجم: نثار كردن مال و جان خود براى دين و مذهبت. ششم: پيروى از سنت و روش من در نماز و روزه و صدقه، اما نماز، پنجاه ركعت و اما روزه در هر ماه سه روز: پنج‌شنبه اول ماه و چهارشنبه وسط ماه و پنج‌شنبه آخر ماه، و اما صدقه تا بتوانى بايد بپردازى تا حدى كه به تو گويند: اسراف و زياده‏ روى كردى با اين كه اسراف نمىی كنى. و بر تو باد به نماز شب، و بر تو باد به نماز زوال (ظهر) و بر تو باد به نماز زوال و بر تو باد به نماز زوال، و بر تو باد خواندن قرآن در هر حالى، و بر تو باد به اين كه دست‌هاى خود را در نمازت بلند كنى و بگردانى و بر تو باد به مسواك كردن با هر وضو، و بر تو باد به اخلاق خوب كه با مردم با اخلاق خوب رفتار كنى. و از اخلاق بد دورى جوئى و اگر نكردى جز خويشتن را نبايد ملامت و سرزنش كنى).   [1]-الكافى-ج 8 ص 79.