وروی سعد بن عبد اللّه، عن داود بن قاسم الجعفری قال: کنت عند أبی محمّد علیه السلام فقال:إِذا قامَ الْقائِمُ یَهْدِمُ الْمِنارَ وَالْمَقاصِیرَ الَّتِی فِی الْمَساجِدِ.فَقُلْتُ فِی نَفْسِی: لأَِیِّ مَعْنیً هذا؟ فَأَقْبَلَ عَلَیَّ فَقالَ:مَعْنی هذا أَنَّها مُحْدَثَةٌ مُبْتَدِعَةٌ لَمْ یَبْنها نَبِیٌّ ولا حُجَّةٌ. داوود بن قاسم جعفری گفته: من در محضر امام حسن عسکری علیه السلام بودم، حضرت فرمودند: وقتی که قائم علیه السلام قیام کند به خراب نمودن مناره ها و قصرهایی که در مساجد ساخته شده است امر می فرماید.من با خودم گفتم: حضرت برای چه به خراب کردن این ها امر می فرماید؟حضرت [که می دانست در قلب من چه می گذرد] رو به من کرده و فرمودند: خراب کردن آن ها برای این است که احداثشان بدعت است، چون نه پیامبر آن ها را ساخته است و نه امام. الغیبة طوسی،حدیث175،ص372.