سعد بن عبد اللّه، عن محمّد بن عیسی بن عبید، عن إسماعیل بن أبان، عن عمرو بن شمر، عن جابر الجعفیّ قال: سمعت أباجعفر علیه السلام یقول:سَأَلَ عُمَرُ بْنُ الخَطّابِ أَمِیرَ المُؤْمِنین علیه السلام فَقالَ: أَخْبِرْنِی عَن الْمَهْدِیّ مَا اسْمُهُ؟فَقالَ: أَمّا اِسْمُهُ فَإِنَّ حَبِیبِی شَهِدَ إِلَیَّ أَنْ لا أُحَدِّثُ بِاسْمِهِ حَتّی یَبْعَثُهُ اللّهُ.قالَ: فَأَخْبِرْنِی عَنْ صِفَتِهِ.قالَ: هُوَ شابٌّ مَرْبُوعٌ، حَسَنُ الْوَجْهِ، حَسَنُ الشَّعْرِ، یَسِیلِ شَعْرُهُ عَلی مِنْکَبَیْهِ وَنُورُ وَجْهِهِ یَعْلُو سَوادَ لِحْیَتِهِ وَرَأْسِهِ، بِأَبِی ابنُ خِیَرَةِ الإماءِ. جابر [بن یزید] جعفی می گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم که می فرمودند: عمر بن خطاب از امیرالمؤمنین علیه السلام پرسید: آیا اسم مهدی را به من خبر می دهید؟ حضرت فرمودند: [نام او را نمی گویم] تحقیقا حبیب من شاهد است و از من عهد گرفته است که نام او را نگویم تا زمان قیام آن حضرت که خداوند او را مبعوث فرماید.عرضه داشت: پس از اوصاف و ویژگی های او به من خبر دهید؟حضرت فرمودند: ایشان جوانی رشید و تنومند، با چهره ای نیکو و جذاب است، موهایی زیبا دارد که بر شانه مبارکش افتاده و نور صورت ایشان سیاهی محاسن و موی سر او را فرا گرفته است، پدرم به فدای پسر بهترین کنیزان [یعنی نرجس خاتون]! الغیبة طوسی،حدیث487،ص786.