حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَى الْعَلَوِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْمُكَارِي عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِيرَةِ النَّصْرِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع بِأَيِّ شَيْ‌ءٍ يُعْرَفُ الْإِمَامُ قَالَ بِالسَّكِينَةِ وَ الْوَقَارِ قُلْتُ وَ بِأَيِّ شَيْ‌ءٍ قَالَ وَ تَعْرِفُهُ بِالْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ‌ وَ بِحَاجَةِ النَّاسِ إِلَيْهِ وَ لَا يَحْتَاجُ إِلَى أَحَدٍ وَ يَكُونُ عِنْدَهُ سِلَاحُ رَسُولِ اللَّهِ ص قُلْتُ أَ يَكُونُ إِلَّا وَصِيّاً ابْنَ وَصِيٍّ دقَالَ لَا يَكُونُ إِلَّا وَصِيّاً وَ ابْنَ وَصِيٍّ. حارث بن مغيره نصرى گويد: «به امام صادق ع عرض كردم: امام با چه نشانه‌اى شناخته مى‌شود؟ فرمود: به آرامش و وقار، عرض كردم: و ديگر با چه؟فرمود: نيز با حلال و حرام او را مى‌شناسى، و نيازمندى مردم به او، در صورتى كه او خود به هيچ كس نياز ندارد، همچنين سلاح پيامبر خدا ص نزد اوست (آن را با خود دارد) عرض كردم: آيا ممكن است كه كسى به جز وصىّ فرزند وصىّ امام باشد؟ فرمود:نمى‌شود، مگر جانشينى باشد و فرزند جانشينى». غیبت نعمانی،باب13،حدیث40.