أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ الْحَسَنِ التَّيْمُلِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ وَ أَحْمَدُ ابْنَا الْحَسَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ يَعْقُوبَ الْهَاشِمِيِّ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عُبَيْدِ بْنِ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع‌ أَنَّهُ قَالَ يُنَادَى بِاسْمِ الْقَائِمِ فَيُؤْتَى وَ هُوَ خَلْفَ الْمَقَامِ فَيُقَالُ لَهُ قَدْ نُودِيَ بِاسْمِكَ فَمَا تَنْتَظِرُ ثُمَّ يُؤْخَذُ بِيَدِهِ فَيُبَايَعُ قَالَ قَالَ لِي زُرَارَةُ الْحَمْدُ لِلَّهِ قَدْ كُنَّا نَسْمَعُ أَنَّ الْقَائِمَ ع يُبَايَعُ مُسْتَكْرَهاً فَلَمْ نَكُنْ نَعْلَمُ وَجْهَ اسْتِكْرَاهِهِ فَعَلِمْنَا أَنَّهُ اسْتِكْرَاهٌ لَا إِثْمَ فِيهِ. عبيد بن زراره از امام صادق ع روايت كرده كه آن حضرت فرمود: «نام قائم را مى‌خوانند و در حالى كه در پشت مقام است به خدمتش مى‌رسند و به او عرض مى‌شود: نام شما اعلام شده، پس منتظر چه هستيد؟ سپس دست آن حضرت گرفته مى‌شود و با او بيعت مى‌گردد، (راوى) گويد: زراره به من گفت: خدا را شكر ما شنيده بوديم كه قائم ع با اكراه بيعت مى‌شود و جهت كراهت آن حضرت را نمى‌دانستيم، بعد فهميديم آن كراهتى است كه گناهى در آن وجود ندارد». غیبت نعمانی،باب14،حدیث25.