دعاء أمير المؤمنين امام علي ابن أبي طالب. دعای آن حضرت در پوشيده ماندن از دشمن. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ، وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ، تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ، وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ، خَضَعَتِ الْبَرِيَّةُ لِعَظَمَةِ جَلالِهِ اَجْمَعُونَ، وَ ذَلَّ لِعَظَمَةِ عِزِّهِ كُلُّ مُتَعاظِمٍ مِنْهُمْ، وَ لايَجِدُ اَحَدٌ مِنْهُمْ اِلَيَّ مُخْلَصاً، بَلْ يَجْعَلُهُمُ اللَّهُ شارِدينَ مُتَمَزِّقينَ في عِزِّ طُغْيانِهِمْ هالِكينَ، بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ، مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ، وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ، وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ، وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ، وَ بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِكِ النَّاسِ، اِلهِ النَّاسِ، مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ، الَّذي يُوَسْوِسُ في صُدُورِ النَّاسِ، مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ. اِنْغَلَقَ عَنّي بابُ الْمُسْتَأْخِرينَ مِنْكُمْ وَ الْمُسْتَقْدِمينَ، فَهُمْ ضالُّونَ مَطْرُودُونَ بِالصَّافَّاتِ، بِالذَّارِياتِ، بِالْمُرْسَلاتِ، بِالنَّازِعاتِ. اَزْجُرُكُمْ عَنِ الْحَرَكاتِ، كُونُوا رَماداً لاتَبْسُطُوا اِلَيَّ وَ لا اِلى مُؤْمِنٍ يَداً، اَلْيَوْمَ تَخْتِمُ عَلى اَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا اَيْديهِمْ وَ تَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ، هذا يَوْمُ لايَنْطِقُونَ وَ لا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ، عَمِيَتِ الْاَعْيُنُ، وَ خَرَسَتِ الْاَلْسُنُ، وَ خَضَعَتِ الْاَعْناقُ لِلْمَلِكِ الْخَلاَّقِ. اَللَّهُمَّ بِالْميمِ وَ الْعَيْنِ وَ الْفاءِ وَ الْحائَيْنِ، وبنور الاشباح وبتلألؤِ ضياء الاصباح وبتقديرك لي يا قدير في الغدو والرواح اكفني شرمن دب ومشى وتجبّر وعتى الله الغالب ولا ملجاء منه لهارب, نصرٌ من الله وفتح قريب ان ينصركم الله فلا غالب لكم كتب الله لأغلبنّ انا ورسلي ان الله قوي عزيزأمن من استجار بالله ولا حول ولا قوة الاّ بالله العلي العظيم. (بگو اى خداى صاحب ملك و پادشاهى، به هر كه خواهى سلطنت دهى و از هر كه خواهى بازستانى، عزت بخشى بهر كه خواهى و خوار گردانى هر كه را خواهى، همه خوبي‌ها بدست تو است، كه تو بر هر چيز توانائى. شب را در روز در آورى، و روز را در شب نهان سازى، زنده را از مرده برون آرى، و مرده را از زنده پديد آورى، و هر كه را خواهى بى ‏حساب روزى دهى، خدا بزرگتر است، خدا ..... همه خلق در برابر بزرگى جلالت خاضع گشته، و در پيشگاه عظمت عزتش هر بزرگ منشى (و سركشى) خوار شده، و هيچ يك از آن‌ها را بر من راهى نيست، بلكه خداوند آن‌ها را در عزت سركشيشان پراكنده و آواره ساخت، و به هلاكت انداخت بوسيله (سوره مباركه قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ... و به قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِكِ النَّاسِ ...) و بسته شد بروى من درهاى باز پس ماندگان شما و از پيش رفتگانتان، و آن‌ها گمراهانى رانده شده هستند به «الصافات» (و) به «الذاريات» (و) به «المرسلات» (و) به «النازغات» من شما را از حركت باز مي‌دارم، خاكستر شويد كه نه بسوى من و نه بسوى هيچ مؤمنى دست دراز نكنيد، «امروز ما دهن‌هاشان را مهر كرديم و دست‌هاشان با ما سخن گفتند و پاهایشان گواهى دهند به اعمالى كه مي كرده‏ اند» «امروز روزى است كه سخن نگفتند، و اجازه ‏شان ندهند كه عذر آورند» ديده‏ ها نابينا گشت، و زبان‌ها لال شد، و گردن‌ها در پيشگاه خداى خلاق خاضع گشت. خدايا به «ميم» و «عين» و «فاء» و دو «حاء» و بنور اشباح و بدرخشش روشنى صبحگاه، و بدان تقديرى كه اى خداى قدير در بامداد و پسين براى من مقدر فرموده‏ اى، مرا از شر هر كه (در روى زمين) بخزد و راه رود و گردن‌كشى و سركشى كند كفايت فرما، خدا پيروزمند است و براى هر گريز پائى پناهگاهى از او نيست (كه از عذاب او بدان جا پناه برد) «يارى از خدا است و فتحى است نزديك» «اگر خدا شما را يارى كند كسى بر شما چيره‏ شدنى نيست» «خدا مقرر فرموده (و گفته است) كه من و پيغمبرانم غلبه خواهيم يافت. براستى كه خدا نيرومند و عزيز است» هر كه بخدا پناه برد در أمان است، جنبش و نيروئى نيست جز بخداى والاى بزرگ‏).