بسیاری گمان می‌کنند که معجزه راهی ثابت برای شناخت فرستاده  خدا است، اما آیا تمام فرستادگان  الهی معجزه داشتند؟  ما در کتب انبیایی همچون (حجی) و (یوئیل) و (ملاکی)... که  مسیحیان و یهودیان به آن معتقدند،  معجزه‌ای شاهد نیستیم پس یا  آن  انبیاء معجزه‌ای نداشتند که در کتاب‌هایشان ذکر شود و یا که آن  انبیاء  معجزه داشتند اما در کتبشان بیان نکردند! پس در رابطه با  (اهمیت  معجزه)، این نکته برداشت  می‌شود که اصلاً معجزه را راه  اصلی  شناخت فرستادگان الهی نمی‌دانستند و برای آن اهمیت  بسیاری  قائل نبودند چراکه اگر از اهمیت ویژه برخوردار بود حتماً بیان  می‌شد. برای نمونه در (یوحنا 10: 41) آمده است: (و بسیاری نزد او آمده،  گفتند که یحیی هیچ معجزه ننمود و  لکن هر چه یحیی درباره ‌این  شخص گفت، راست است).  همچنین هنگامی‌که فریسیان از عیسای مسیح تقاضای آیت آسمانی داشتند وی تقاضای آنان را رد  نمود([1]) و تأسف‌بارتر آنجاست که در جای دیگری حتی بعد از دیدن معجزه، او را رئیس دیوها خطاب  نمودند.([2])  در (متی 7: 22) آمده است: (22 در آن روز بسیاری مرا خواهند گفت: «سرور ما، سرور ما، آیا به نام تو نبوّت نکردیم؟ آیا به نام تو دیوها را بیرون نراندیم؟ آیا به نام تو معجزات بسیار انجام ندادیم؟» 23 امّا به آن‌ها به‌صراحت خواهم گفت، «هرگز شمارا نشناخته‌ام. از من دور شوید، ای بدکاران!»). ویلیام مک‌دونالد در تفسیر (متی 7: 22 - 23) می‌گوید: (در روز داوری هنگامی‌که بی‌ایمانان در مقابل مسیح می‌ایستند([3]) بسیاری به او یادآوری خواهند کرد که به نام او نبوت کرده‌اند یا دیوها را بیرون رانده‌اند یا معجزات بسیاری انجام داده‌اند. همگی به نام او. اما همه اعترافاتشان بیهوده خواهد بود. عیسی به آن‌ها اعلام خواهد نمود که او هیچ‌گاه آن‌ها را نشناخته است یا آن‌ها را به‌عنوان پیروان خود تصدیق نمی‌نماید. از این آیات می‌آموزیم که تمامی معجزات اصلیت الهی ندارند و تمامی معجزه کنندگان ازنظر الهی معتبر نمی‌باشند. معجزه یعنی این‌که نیرویی ماوراءالطبیعه در کار است. آن نیرو ممکن است الهی یا شیطانی باشد. ابلیس ممکن است به پیروان خود نیرو ببخشد تا دیوها را موقتاً بیرون برانند، بدین منظور که‌ این توهم ایجاد شود که آن معجزه الهی است. او پادشاهی خود را علیه خودش در چنین موردی تقسیم نمی‌کند، بلکه در حال توطئه برای حمله هر چه پلیدتر دیوها در آینده می‌باشد).([4]) و همچنین به (تثنیه 13: 1 - 3) دقت کنید: (۱ اگر در میان تو نبی‌ای یا بیننده خواب از میان شما برخیزد، و آیت یا معجزه‌ای برای شما ظاهر سازد، ۲ و آن آیت یا معجزه واقع شود که از آن تو را خبر داده، گفت خدایان غیر را که نمی‌شناسی پیروی نماییم، و آن‌ها را عبادت کنیم، ۳ سخنان آن نبی یا بیننده خواب را مشنو، زیرا که یهُوَه، خدای شما، شمارا امتحان می‌کند، تا بداند که‌ آیا یهُوَه، خدای خود را به‌تمامی دل و به‌تمامی جان خود محبت می‌نمایید؟). همچنین در (متی 24: 24) آمده است: (زیرا که مسیحان کاذب و انبیا کذَبه ‌ظاهرشده، علامات و معجزات عظیمه چنان خواهند نمود که اگر ممکن بودی برگزیدگان را نیز گمراه کردندی). با توجه به آنچه که ارائه شد، مشخص می‌شود که معجزه راه اصلی شناخت فرستادگان خدا نمی‌باشد.     [1]- مرقس 8: 10 - 12 [2]- متی 12: 22 - 24 [3]- مکاشفه ۲۰‌: ۱۱ - ۱۵ [4] -https://goo.gl/zLMDvA