حجیت رویای صادقه در کلام سید احمد الحسن (ع)

آیا قرآن را نخواندید و در داستان یوسف(ع) اندیشه نکردید که چگونه یعقوب(ع) که پیامبر است و در قرآن که کتاب خداوند است، رؤیای یوسف(ع) را دلیل تشخیص مصداق خلیفه خداوند شمرده است؟ همان یوسف (ع).   و یوسف را از تعریف‌کردن رؤیایش، برای برادرانش بازداشته است؛ به این خاطر که با این رؤیا، ایشان را تشخیص می‌دهند و درنتیجه اتفاقی که برای هابیل افتاد، امکان دارد برای ایشان بیفتد.   قالَ يا بُنَيَّ لا تَقْصُصْ رُؤْياكَ عَلى‏ إِخْوَتِكَ فَيَكيدُوا لَكَ كَيْداً إِنَّ الشَّيْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبين[1] (گفت: اى پسرك من، خوابت را براى برادرانت حكايت مكن كه براى تو نيرنگى مى‏ انديشند، زيرا شيطان براى آدمى دشمنى آشكار است).   آیا این اقرار قرآنی روشنی، نسبت به حجیت‌ داشتن رویا در تشخیص مصداق خلیفه خداوند در زمین نیست؟   آیا یوسف، در مدیریت اقتصاد کشور مصر و آماده‌سازی غذای مردم، به رویای فرعون تکیه نکرد؟   آیا خداوند، خودش را به عنوان گواهی عرضه نکرده است که خلیفه‌اش در زمین را با رویا و مکاشفه بیان کند؟   قُلْ كَفى‏ بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني‏ وَ بَيْنَكُمْ إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبيراً بَصيراً([2]) (بگو: ميان من و شما، گواه بودن خدا كافى است، چرا كه او همواره به [حال‏] بندگانش آگاه بينا است).   هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ شَهيداً ([3]) (اوست كسى كه پيامبر خود را به [قصد] هدايت، با آيين درست روانه ساخت، تا آن را بر تمام اديان پيروز گرداند و گواه‏ بودن خدا كفايت مى‏كند).   و الا پس چگونه خداوند، گواهی می‌دهد و چگونه خداوند، با بندگان کافر و مومن سخن می‌گوید و برایشان گواهی می‌دهد؟   آیا برای حواری‌هایی که عیسی(ع) را یاری دادند، گواهی نداد؟   وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بي‏ وَ بِرَسُولي‏ قالُوا آمَنَّا وَ اشْهَدْ بِأَنَّنا مُسْلِمُونَ [4] (و [ياد كن‏] هنگامى را كه به حواريّون وحى كردم كه به من و فرستاده ‏ام ايمان آوريد. گفتند: (ايمان آورديم، و گواه باش كه ما مسلمانيم).   آیا خداوند، خود و فرشتگان و اولیایش را به عنوان گواهانی برای صاحب حق و خلیفه خداوند در زمین، در رویا و مکاشفه عرضه نکرده است؟   لكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِما أَنْزَلَ إِلَيْكَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِكَةُ يَشْهَدُونَ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ شَهيداً ‌[5] (ليكن خدا به [حقانيّت‏] آن‌چه بر تو نازل كرده است گواهى مى‏دهد. [او] آن را به علم خويش نازل كرده است؛ و فرشتگان [نيز] گواهى مى‏دهند. و كافى است خدا گواه باشد).   وَ يَقُولُ الَّذينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفى‏ بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني‏ وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ [6] (و كسانى كه كافر شدند مى‏ گويند: تو فرستاده نيستى. بگو: كافى است خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است، ميان من و شما گواه باشد).   بنابراین، ای مردم! بسنجید و به هیچ فردی اجازه ندهید که شما را خوار بشمارد تا جایی که شما را در صف افرادی قرار دهد که فرستادگان و خلفای خداوند در زمین را تکذیب نمودند و درباره وحی خداوند، در رویاها و مکاشفه‌ها گفتند: خواب‌های پریشان است و خداوند، سخن پلید آنان را که احمقان امروز، بدون دقت تکرار می‌کنند، این‌گونه تعریف کرده است:   بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ كَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ [7] (بلكه گفتند:خوابهاى شوريده است، [نه‏] بلكه آن را بربافته، بلكه او شاعرى است. پس همان گونه كه براى پيشينيان هم عرضه شد، بايد براى ما نشانه‏ اى بياورد).   ای مردم! فقهای گمراهی و یاران‌شان، شما را فریب ندهند. بخوانید. جست و جو کنید. دقت کنید. بیاموزید. و خودتان، حقیقت را بشناسید. به هیچ فردی تکیه نکنید تا برای آخرت شما تصمیم بگیرد و فردا پیشیمان شوید که پشیمانی سودی ندارد.   وَ قالُوا رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبيلا [8] (و مى‏گويند: پروردگارا، ما رؤسا و بزرگتران خويش را اطاعت كرديم و ما را از راه به در كردند).   این نصیحت من به شماست و به خدا سوگند! این نصیحت فرد مهربان، به شماست که نسبت به شما، رحمت دارد. در آن، دقت کنید و شبان را از گرگان تشخیص دهید.   بخشی از خطبه محرم (5 محرم الحرام 1432)       پی نوشت ها :   [1]-يوسف:5   [2]- الإسراء:96   [3]-الفتح:28   [4]-المائدة:111   [5]-النسا-الرعد:43   [7]- الأنبياء: 5   [8]- الأحزاب: 67