اعمال شب و روز نیمه رجب
شب نیمه ماه رجب: شب شریفى است، و در آن چند عمل مستحبّ است: اوّل: غسل کردن. دوّم: شب زندهدارى به عبادت، چنانکه علامه مجلسى فرموده. سوّم: زیارت حضرت سید الشّهدا علیه السّلام چهارم: شش رکعت نماز به کیفیتى که در اعمال شب سیزدهم گذشت. پنجم: سى رکعت نماز که در هر رکعت سوره «حمد» و ده مرتبه سوره «قل هو الله احد» خوانده شود، و این نماز را سیّد ابن طاووس با فضیلت بسیار از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت کرده. ششم: دوازده رکعت نماز، هر دو رکعت با یک سلام، و در هر رکعت، هر یک از سورههاى «حمد» و «توحید» و «فلق» و «ناس» و «ایة الکرسى» و «قدر» را چهار مرتبه بخواند، و پس از سلام چهار مرتبه بگوید:
اللهُ اللهُ رَبِّی لا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئا وَ لا أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِیّا
خدایا خدایا، پروردگارا چیزى را شریک او نسازم، و جز او سرپرستى نگیردم
سپس هر دعایى که مىخواهد بخواند. سیّد این نماز را به این صورت از امام صادق علیه السّلام روایت کرده، ولى شیخ در کتاب «مصباح» فرموده: که داود بن سرحان از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز به جا مىآورى، در هر رکعت بعد از سوره «حمد» یک سوره خوانده، و هنگامىکه از نماز فراغت یافتى، هر یک از سورههاى «حمد»، «قل اعوذ بربّ الفلق» و «قل اعوذ بربّ النّاس» و «قل هو الله احد» و «ایة الکرسى» را چهار مرتبه قرائت مىکنى، و پس از آنچهار مرتبه مىگویى:
سُبْحَانَ اللهِ وَ الْحَمْدُ للهِ وَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ وَ اللهُ أَکْبَرُ
منزّه است خدا و سپاس خاص اوست و معبودى جز او نیست و او بزرگ‌تر از هر وصفى است
پس می‌خوانی:
اللهُ اللهُ رَبِّی لا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئا وَ مَا شَاءَ اللهُ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
خدایا خدایا پروردگارا چیزى را شریک او نسازم، و هرچه او خواهد شود نیرویى نیست جز خداى بر‌تر و بزرگ
و همچنین در شب بیستوهفتم مثل این عمل را به جا مىآورى. روز نیمه رجب: روز مبارکى است، و در آن چند عمل مستحب است: اوّل: غسل کردن، دوّم: زیارت حضرت سیّد الشهداء علیه السّلام، زیرا از ابن ابى نصر نقل شده که گفت: از حضرت رضا علیه السّلام پرسیدم، امام حسین علیه السّلام، را در کدام ماه زیارت کنیم؟ فرمود: در نیمه رجب و تمام ماه شعبان. سوّم: نماز سلمان به کیفیتى که در اعمال روز اوّل گذشت. چهارم: چهار رکعت نماز بخواند، و پس از سلام دست به دعا بردارد و بگوید:
اللهُمَّ یَا مُذِلَّ کُلِّ جَبَّارٍ وَ یَا مُعِزَّ الْمُؤْمِنِینَ أَنْتَ کَهْفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ وَ أَنْتَ بَارِئُ خَلْقِی رَحْمَةً بِی وَ قَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقِی غَنِیّا وَ لَوْ لا رَحْمَتُکَ لَکُنْتُ مِنَ الْهَالِکِینَ وَ أَنْتَ مُؤَیِّدِی بِالنَّصْرِ عَلَى أَعْدَائِی وَ لَوْ لا نَصْرُکَ إِیَّایَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِینَ یَا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعَادِنِهَا وَ مُنْشِئَ الْبَرَکَةِ مِنْ مَوَاضِعِهَا یَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَ الرِّفْعَةِ فَأَوْلِیَاؤُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ وَ یَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نِیرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ أَسْأَلُکَ بِکَیْنُونِیَّتِکَ الَّتِی اشْتَقَقْتَهَا مِنْ کِبْرِیَائِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِکِبْرِیَائِکَ الَّتِی اشْتَقَقْتَهَا مِنْ عِزَّتِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِعِزَّتِکَ الَّتِی اسْتَوَیْتَ بِهَا عَلَى عَرْشِکَ فَخَلَقْتَ بِهَا جَمِیعَ خَلْقِکَ فَهُمْ لَکَ مُذْعِنُونَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ.
اى خوارکننده هر ستمگر سرکش، از عزّتبخش مؤمنان، تویى پناهگاه من آن هنگام که دیدگاهها و روشها مرا عاجز سازند و تویى پدیدآورنده جسم و جانم از روى مهر و رحمت، درحالىکه از آفریدن من بىنیاز بودى، و اگر رحمت تو نبود هرآینه از هلاکشدگان بودم، و تویى تأیید کننده من در پیروزى بر دشمنانم، و اگر یارى تو نبود، هرآینه از رسواشدگان بودم، اى فرستنده رحمت از سرچشمههایش، و پدید آورنده برکت از جاهایش، اى آنکه هستىاش را به نهایت بزرگى و بلندى خاص ساخته، س دوستانش به عزت او عزیز مىشوند، اى آنکه پادشاهان در برابرش یوغ خوارى بر گردن نهادهاند در نتیجه از حملات انتقامجویانهاش در هراسند، از تو مىخواهم به حق وجودت که آن را از کبریایت برون ساختى، و از تو مىخواهم به حق کبریایت که آن را از عزّتت برگرفتى و از تو مىخواهم به حق عزّتت که با آن بر حکومت هستى چیره گشتى و با آن همه آفریدگانت را آفریدى، در نتیجه همه آنان بر هستىات اعتراف دارند، که بر محمّد و اهل بیتش درود فرستى