يازدهم: مناجات المفتقرين
المناجاة الحادیة عشرة: مناجاة المفتقرین
مناجات یازدهم: رازونیاز نیازمندان
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است
إِلَهِی کَسْرِی لا یَجْبُرُهُ اِلّا لُطْفُکَ وَ حَنَانُکَ وَ فَقْرِی لا یُغْنِیهِ اِلّا عَطْفُکَ وَ إِحْسَانُکَ وَ رَوْعَتِی لا یُسَکِّنُهَا اِلّا أَمَانُکَ وَ ذِلَّتِی لا یُعِزُّهَا اِلّا سُلْطَانُکَ وَ أُمْنِیَّتِی لا یُبَلِّغُنِیهَا اِلّا فَضْلُکَ وَ خَلَّتِی لا یَسُدُّهَا اِلّا طَوْلُکَ وَ حَاجَتِی لا یَقْضِیهَا غَیْرُکَ وَ کَرْبِی لا یُفَرِّجُهُ سِوَى رَحْمَتِکَ وَ ضُرِّی لا یَکْشِفُهُ غَیْرُ رَأْفَتِکَ وَ غُلَّتِی لا یُبَرِّدُهَا اِلّا وَصْلُکَ وَ لَوْعَتِی لا یُطْفِیهَا اِلّا لِقَاؤُکَ وَ شَوْقِی إِلَیْکَ لا یَبُلُّهُ اِلّا النَّظَرُ إِلَى وَجْهِکَ وَ قَرَارِی لا یَقِرُّ دُونَ دُنُوِّی مِنْکَ،
خدایا شکستگىام را جز لطف و محبتت جبران نکنند، و تهیدستىام را بىنیازى نرساند جز مهر و احسانت، و هراسم را جز امان تو آرام ننماید، و خوارىام را جز توانایىات به عزّت تبدیل نکند، و مرا جز فضلت به آرزویم نرساند و شکاف فقرم را جز احسان تو پر نکند، و حاجتم را کسى جز تو بر نیاورد، و غمزدگىام را جز رحمتت برطرف ننماید و بدحالىام را جز مهرت نگشاید و سوز سینهام را جز وصل تو خنک نکند و آتش درونم را جز دیدارت خاموش نگرداند و بر حرارت شوقم به تو جز نگاه به جمالت آب نریزد، و آرامشم بدون نزدیک شدن به حضرتت برقرار نشود
وَ لَهْفَتِی لا یَرُدُّهَا اِلّا رَوْحُکَ وَ سُقْمِی لا یَشْفِیهِ اِلّا طِبُّکَ وَ غَمِّی لا یُزِیلُهُ اِلّا قُرْبُکَ وَ جُرْحِی لا یُبْرِئُهُ اِلّا صَفْحُکَ وَ رَیْنُ قَلْبِی لا یَجْلُوهُ اِلّا عَفْوُکَ وَ وَسْوَاسُ صَدْرِی لا یُزِیحُهُ اِلّا أَمْرُکَ فَیَا مُنْتَهَى أَمَلِ الْآمِلِینَ وَ یَا غَایَةَ سُؤْلِ السَّائِلِینَ وَ یَا أَقْصَى طَلِبَةِ الطَّالِبِینَ وَ یَا أَعْلَى رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ وَ یَا وَلِیَّ الصَّالِحِینَ وَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ وَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ وَ یَا ذُخْرَ الْمُعْدِمِینَ وَ یَا کَنْزَ الْبَائِسِینَ وَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ،
و حسرتم را جز نسیم رحمتت برنگرداند، و بیمارىام را جز درمانت شفا ندهند و غمم را جز مقام قربت برطرف نسازد، و زخمم را جز چشمپوشىات التیام ندهد، و آلودگى دلم را جز گذشت تو نزداید، و وسواس سینهام را جز فرمانت از میان نبرد، اى نهایت آرزوى آرزومندان، اى غایت خواهش خواهندگان، اى دور‌ترین مطلوب جویندگان، اى والا‌ترین رغبت راغبان، اى سرپرست شایستگان، اى امان ترسیدگان، اى اجابت کننده دعاى بیچارگان، اى ذخیره ناداران، اى گنج بینوایان، اى فریادرس دادخواهان
وَ یَا قَاضِیَ حَوَائِجِ الْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاکِینِ وَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ وَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ لَکَ تَخَضُّعِی وَ سُؤَالِی وَ إِلَیْکَ تَضَرُّعِی وَ ابْتِهَالِی أَسْأَلُکَ أَنْ تُنِیلَنِی مِنْ رَوْحِ رِضْوَانِکَ وَ تُدِیمَ عَلَیَّ نِعَمَ امْتِنَانِکَ وَ هَا أَنَا بِبَابِ کَرَمِکَ وَاقِفٌ وَ لِنَفَحَاتِ بِرِّکَ مُتَعَرِّضٌ وَ بِحَبْلِکَ الشَّدِیدِ مُعْتَصِمٌ وَ بِعُرْوَتِکَ الْوُثْقَى مُتَمَسِّکٌ إِلَهِی ارْحَمْ عَبْدَکَ الذَّلِیلَ ذَا اللِّسَانِ الْکَلِیلِ وَ الْعَمَلِ الْقَلِیلِ وَ امْنُنْ عَلَیْهِ بِطَوْلِکَ الْجَزِیلِ وَ اکْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّکَ الظَّلِیلِ یَا کَرِیمُ یَا جَمِیلُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
اى برآورنده حاجات تهیدستان و بر خاکنشستگان، اى کریمترین کریمان، اى مهربانترین مهربانان، فروتنى و خواهشم به پیشگاه توست، و زارى و نالهام به سوى تو، از تو مىخواهم مرا به نسیم خرسندىات برسانى، و نعمتهاى نیکویت را بر من تداوم بخشى، من اینک بر در خانه کرمت ایستادهام، و در معرض نسیمهاى نیکىات قرار دارم، و به رشته محکمت چنگ زدهام و به دستآویز استوارت دست آویختم، خدایا بر بنده خوارت که زبانش گنگ، و عملش اندک است رحم کن، و با احسان پیوسته و برجستهات بر او منّت گذار، و او را زیر سایه بلندت حمایت فرما، اى گرامى، اى زیبا، اى مهربانترین مهربانان