سوره عادیات

بِسْمِ ﭐللهِ ﭐلرَّحْمَنِ ﭐلرَّحِيمِ

به نام خدا که رحمتش بى‏اندازه است‏و مهربانى‏اش همیشگى.
وَﭐلْعَادِیَاتِ ضَبْحاً ﴿۱﴾

سوگند به اسبان دونده‏اى که همهمه کنان [به سوى جنگ] مى‏تازند «۱»
فَـﭑلْمُورِیَاتِ قَدْحاً ﴿۲﴾

و به اسبانى که با کوبیدن سمشان از سنگ‏ها جرقه مى‏جهانند «۲»
فَـﭑلْمُغِیرَاتِ صُبْحاً ﴿۳﴾

و به سوارانى که هنگام صبح غافل‏گیرانه به دشمن هجوم مى‏برند «۳»
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً ﴿۴﴾

و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانى بر انگیزند «۴»
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً ﴿۵﴾

و ناگاه در آن وقت در میان گروهى دشمن در آیند؛ «۵»
إِنَّ ﭐلْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿۶﴾

[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، «۶»
وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَ ٰلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿۷﴾

و بى‏تردید خود او بر این ناسپاسى گواه است، «۷»
وَإِنَّهُ لِحُبِّ ﭐلْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿۸﴾

و همانا او نسبت به ثروت و مال به شدت علاقه‏مند است [و به این سبب بخل مى‏ورزد.] «۸»
أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی ﭐلْقُبُورِ ﴿۹﴾‏

آیا نمى‏داند هنگامى که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. «۹»
وَحُصِّلَ مَا فِی ﭐلصُّدُورِ ﴿۱۰﴾

و آنچه در سینه‏هاست پدیدار گردد، «۱۰»
إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّخَبِیرٌ ﴿۱۱﴾

بى‏تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] «۱۱»