سوره اعلی
بِسْمِ ﭐللهِ ﭐلرَّحْمَنِ ﭐلرَّحِيمِ
به نام خدا که رحمتش بىاندازه استو مهربانىاش همیشگى.
سَبِّحِ ﭐسْمَ رَبِّکَ ﭐلْأَعْلَىٰ ﴿۱﴾
نام پروردگار بر‌تر و بلند مرتبهات را [از هرچه رنگ شرک خفى و جلى دارد] منزّه و پاک بدار. «۱»
ﭐلَّذِی خَلَقَ فَسَوَّىٰ ﴿۲﴾
آنکه آفرید، پس درست و معتدل گردانید. «۲»
وَﭐلَّذِی قَدَّرَ فَهَدَىٰ ﴿۳﴾
و آنکه اندازه قرار داد و هدایت کرد، «۳»
وَﭐلَّذِی أَخْرَجَ ﭐلْمَرْعَىٰ ﴿۴﴾
و آنکهچراگاه را رویانید، «۴»
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ ﴿۵﴾
و آن را خاشاکى سیاه گردانید، «۵»
سَنُقْرِؤُکَ فَلَا تَنسَىٰ ﴿۶﴾
به زودى قرآن را بر تو مىخوانیم، و هرگز فراموش نخواهى کرد، «۶»
إِلَّا مَا شَاءَ ﭐللهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ ﭐلْجَهْرَ وَمَا یَخْفَىٰ ﴿۷﴾
جز آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و آنچه را پنهان است، مىداند. «۷»
وَنُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَىٰ ﴿۸﴾
و تو را براى آسانترین راه [که شریعت سمحه و سهله است] آماده مىکنیم. «۸»
فَذَکِّرْ إِن نَّفَعَتِ ﭐلذِّکْرَىٰ ﴿۹﴾
بنابر این [مردم را] اندرز ده، اگر اندرز سودمند افتد. «۹»
سَیَذَّکَّرُ مَن یَخْشَىٰ ﴿۱۰﴾
کسى که از خدا مىترسد، به زودى متذکّر مىشود. «۱۰»
وَیَتَجَنَّبُهَا ﭐلْأَشْقَىٰ ﴿۱۱﴾
و کسى که از همه بدبختتر است از آن کناره مىگیرد. «۱۱»
ﭐلَّذِی یَصْلَى ﭐلنَّارَ ﭐلْکُبْرَىٰ ﴿۱۲﴾
همان کسى که در آتش بزرگتر در مىآید. «۱۲»
ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَىٰ ﴿۱۳﴾
آن‌گاه در آنجا نه مىمیرد و نه به خوشى زندگى مىکند. «۱۳»
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَکَّىٰ ﴿۱۴﴾
بىتردید کسى که خود را [از زشتىهاى باطن و ظاهر] پاک کرد، بر موانع و مشکلات دنیا و آخرت پیروز شد. «۱۴»
وَذَکَرَ ﭐسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ﴿۱۵﴾
و نام پروردگارش را یاد کرد، پس نماز خواند. «۱۵»
بَلْ تُؤْثِرُونَ ﭐلْحَیَاةَ ﭐلدُّنْیَا ﴿۱۶﴾
[ولى شما منکران لجوج به سوى راه رستگارى نمىروید] بلکه زندگى دنیا را [بر آن] ترجیح مىدهید. «۱۶»
وَﭐلْئَاخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿۱۷﴾
در حالى که آخرت بهتر و پایدار‌تر است. «۱۷»
إِنَّ هَذَا لَفِی ﭐلصُّحُفِ ﭐلْأُولَىٰ ﴿۱۸﴾
همانا این [حقایق] در کتابهاى آسمانى پیشین هست. «۱۸»
صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَىٰ ﴿۱۹﴾
[در] کتابهاى ابراهیم وموسى. «۱۹»