نماز حاجت

از کتاب «دعوات» راوندى نقل شده: حضرت سجّاد علیه السّلام به مردى رسیدند که در خانه مرد دیگرى نشسته بود، به‏ او فرمود: براى چه در خانه این ستمکار جبّار نشسته‏اى؟ گفت: به جهت محنت و شدّتىّ که بر من عارض شده، فرمود: برخیز تا من تو را به درى راهنمایى کنم که بهتر از در اوست، و به جانب ربّى که براى تو از او نیکو‌تر است، پس دست او را گرفت، و تا مسجد پیامبر صلى الله علیه و آله آورد و فرمود: رو به قبله آر، و دو رکعت نماز بخوان، آنگاه خدا را ثنا بگو، و بر رسول خدا صلى الله علیه و آله صلوات‏ فرست، و آخر سوره «حشر»، و شش آیه اول سوره حدید، و دو آیه‏اى که در سوره «آل عمران» است بخوان، سپس حاجت‏ خود را از خدا بخواه، که به تو عطا مى‏فرماید. جناب راوندى فرموده: شاید دو آیده، آیه «قل الّلهمّ مالک الملک» باشد تا بغیر حساب [سوره آل عمران، آیات ۲۷-۲۶]. علامه مجلسى فرموده است: شاید آیه قل اللهم باشد و آیه شهد الله انّه. از حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام روایت شده: هرگاه یکى از شما رفع حاجتى را قصد کند، صبح پنجشنبه در طلب‏ آن بیرون رود، و هنگامى که از منزل بیرون مى‏رود آخر سوره ال عمران، و ایة الکرسى، و سوره انّا انزلناه و سوره‏ حمد را بخواند، زیرا رفع حوائج دنیا و آخر در اینهاست.