رقعه ای که برای حاجت می نویسند و در آب جاری یا چاه می اندازند

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اللهُمَّ إِنِّی أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِأَحَبِّ الْأَسْمَاءِ إِلَیْکَ وَ أَعْظَمِهَا لَدَیْکَ وَ أَتَقَرَّبُ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِمَنْ أَوْجَبْتَ حَقَّهُ عَلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْحُجَّةِ الْمُنْتَظَرِ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اکْفِنِی کَذَا وَ کَذَا

به جاى کذا و کذا حاجت خود را ذکر مى‏کنى، سپس کاغذ را تا کن و در میان تکّه‏اى از گل بگذار، و در میان آب جارى، یا چاهى بینداز، که حق تعالى به زودى گشایشى در مشگلت کرامت مى‏کند