نماز حضرت رسول(ص)

سید ابن طاووس رحمة الله به سند معتبر از حضرت رضا علیه السّلام روایت کرده که از آن حضرت درباره نماز حضرت جعفر طیار رحمة الله پرسیدند. حضرت فرمود: چرا از نماز حضرت رسول غافلى؟ شاید رسول خدا صلى الله علیه و آله نماز جعفر را بجا نیاورده باشد و شاید جعفر نماز رسول خدا صلى الله علیه و آله را نخوانده باشد. سؤال‏کننده عرضه داشت: یابن رسول الله! نماز پیامبر را به من بیاموز! حضرت فرمود: دو رکعت نماز مى‏خوانى؛ در هر رکعت یک مرتبه سوره» حمد «و پانزده مرتبه سوره «انا انزلناه» و در رکوع و پس از سر برداشتن، و در سجده اوّل و بعد از آن و در سجده دوّم و پس از آن در هر یک پانزده بار سوره «انّا انزلناه» را مى‏خوانى‏ آنگاه تشهّد خوانده و سلام مى‏دهى. چون فارغ شوى بین تو و خدا گناهى نمى‏ماند جز آنکه آمرزیده شود، و هر حاجتى که از حق تعالى بخواهى روا خواهد شد، و پس از آن این دعا را مى‏خوانى:
لا إِلَهَ اِلّا اللهُ رَبُّنَا وَ رَبُّ آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ إِلَها وَاحِدا وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ لا نَعْبُدُ اِلّا إِیَّاهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ أَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ اللهُمَّ أَنْتَ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ فِیهِنَّ فَلَکَ الْحَمْدُ [وَ للهِ الْمُلْکُ وَ الْحَمْدُ] وَ أَنْتَ قَیَّامُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ فِیهِنَّ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ [حَقٌ‏]،

شایسته پرستشى جز خدا نیست، پروردگار پدران نخستین ما شایسته پرستشى جز خدا نیست، پرستیده یکتا و ما تنها به فرمان او هستیم. شایسته پرستشى جز خدا نیست، جز او را نمى‏پرستیم، و دینمان را براى او خالص مى‏کنیم، گرچه مشرکان را خوش نیاید، معبودى جز خدا نیست، یکتا، یگانه و بى‏همتاست، به وعده خویش وفا کرد، و بنده خود را یارى کرد، و سپاهش را نیرومند ساخت و به تنهایى همه دشمنان‏ را گریزاند و تارومار ساخت، فرمانروایى و ستایش تنها شایسته اوست و او بر هر چیز تواناست، خدایا تویى! نور آسمانها و زمین و هر که در آنهاست، پس ستایش تنها براى توست. و تویى برپادارنده آسمانها و زمین‏ و هرکه در آنهاست، پس ستایش تنها تو را سزاست، و تو حقىّ و وعده‏ات حق
وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ إِنْجَازُک حَقٌّ وَ الْجَنَّةُ حَقٌّ وَ النَّارُ حَقٌّ [وَ أَنْتَ الْحَقُ‏] اللهُمَّ لَکَ أَسْلَمْتُ وَ بِکَ آمَنْتُ وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ وَ بِکَ خَاصَمْتُ وَ إِلَیْکَ حَاکَمْتُ یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا رَبِّ اغْفِرْ لِی مَا قَدَّمْتُ وَ أَخَّرْتُ وَ أَسْرَرْتُ وَ أَعْلَنْتُ أَنْتَ إِلَهِی لا إِلَهَ اِلّا أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ.

و گفتارت حق و عملت‏ حق و بهشتت حق و دوزخت حق است. بار خدایا تنها به فرمان تو و به تو ایمان آوردم، و بر تو توکلّ کردم، و به خاطر تو (با بدان) دشمنى کردم، و تنها به سوى تو دادخواهى نمودم. پروردگارا پروردگارا پروردگارا! ببخش گناهانى را که پیش‏ از این مرتکب شده‏ام و پس از این مرتکب مى‏شوم و آنچه پنهان و آشکار انجام داده‏ام، همه را خداى من! شایسته پریسته پرستشى جز تو نیست. درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد! و مرا بیامرز و به من مهر ورز و توبه‏ام را بپذیر، همانا تنها تویى بسیار توبه‏پذیر مهربان
علامه مجلسى رحمة الله فرموده: این نماز از نمازهاى مشهور است و سنّى و شیعه آن را در کتابهاى خود روایت کرده‏اند و برخى‏ این نماز را از نمازهاى روز جمعه شمرده‏اند ولى از روایت این نکته به دست نمى‏آید و ظاهرا در دیگر روزها هم مى‏توان آن‏ را بجا آورد و نیز از جمله آن نمازها «نماز امیر المؤمنین علیه السّلام» است.