بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمد و آله الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً سلام علیکم و رحمة الله و برکاته   «پرسش: زبان ما فارسی است. امام (ع) درباره قرائت می‌فرماید که باید ملزم به آن بود. و در فارسی، مثلاً حروف «ص» و «س» و «ث» به یک شکل خارج می‌شود. آیا جایز است که این حروف، به یک شکل تلفُّظ شود؟ برخی اوقات معنا را تغییر می‌دهد. مانند «صمد» و «ثمد» آیا برای غیر عرب‌ها واجب است که مخارج حروف را به شکل صحیح بیان کنند یا خیر؟ پاسخ: خداوند به شما توفیق دهد. معنای عبارت امام (ع) در شرایع روشن است. ایشان (ع) فرمود: فردی که قرائت را به خوبی نمی‌خواند، آموختن بر او واجب است. اگر وقت تنگ بود، آنچه برایش آسان است را بخواند یا بسم الله آن را ده مرتبه [بخواند.] و اگر برایش معذور بود، از غیر آن، آنچه را برایش آسان است، بخواند یا سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر را به اندازه قرائت بخواند. سپس آموختن، بر او واجب است.»   و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته 25 جمادی الثانی 1439 پاسخگوی سوالات شرعی