1.عنه، عن أبیه، عن محمّد بن عیسی، عن الحسن بن علیّ الخزاز، عن عمر بن أبان، عن الحسن بن أبی حمزة، عن أبیه، عن أبی جعفر علیه السلام قال:یا با حَمْزَة إِنَّ الأَرْضَ لَنْ تَخْلُو إِلاّ وَفِیها عالِمٌ منّا، فَإِن زادَ النّاسُ، قالَ: قَدْ زادُوا، وَإنْ نَقَصُوا قالَ: قَدْ نَقَصُوا، وَلَنْ یَخْرُجَ اللّه ُ ذلِکَ العالِمَ حَتّی یَری فِی وَلَدِهِ مَنْ یَعْلَمُ مِثْلَ عِلْمِهِ أَوْ ما شآءَ اللّه. امام باقر علیه السلام به ابوحمزه ثمالی فرمودند: ای ابا حمزه! زمین هرگز خالی نمی شود مگر این که در آن عالمی [امامی] از ما خواهد بود، که اگر چنانچه مردم [چیزی به دین] زیاد کردند، بگوید: زیاد کردند و اگر [چیزی از دین] کم کردند، بگوید: کم کرده اند. و خداوند هرگز آن عالم را [از دنیا] خارج نمی کند، تا این که از میان اولادش کسی که مانند او می داند را ببیند و یا هر چه را که خدا بخواهد. الغیبة طوسی،حدیث185،ص399. 2.حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكُلَيْنِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ وَ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‌ إِنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو إِلَّا وَ فِيهَا عَالِمٌ‌ كَيْمَا إِنْ زَادَ الْمُؤْمِنُونَ شَيْئاً رَدَّهُمْ وَ إِنْ نَقَصُوا شَيْئاً أَتَمَّهُ لَهُمْ. اسحاق بن عمّار گويد: از امام صادق ع شنيدم كه مى‌فرمود: «زمين خالى نمى‌ماند مگر آنكه دانشمندى در آن باشد كه هر گاه مؤمنان چيزى را افزودند آنان را باز گرداند، و اگر چيزى را كم كردند بر ايشان كامل كند». غیبت نعمانی،باب8،حدیث3. 3.حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنِ الرَّبِيعِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُسْلِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ الْعَامِرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ: مَا زَالَتِ الْأَرْضُ إِلَّا وَ لِلَّهِ فِيهَا حُجَّةٌ يَعْرِفُ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ وَ يَدْعُو النَّاسَ إِلَى سَبِيلِ اللَّهِ. عبد اللَّه بن سليمان عامريّ گويد كه امام صادق ع فرمود: «همواره در روى زمين حجّتى از جانب خدا خواهد بود كه حلال و حرام را معرّفى مى‌كند و مردم را به راه خدا مى‌خواند». غیبت نعمانی،باب8،حدیث4. 4.حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع‌ أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَدَعِ الْأَرْضَ بِغَيْرِ عَالِمٍ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ يُعْرَفِ الْحَقُّ مِنَ الْبَاطِلِ. ابو بصير از امام صادق ع روايت كرده كه آن حضرت فرمود: «هرگز خداوند زمين را بدون وجود عالم رها نكرده است، اگر چنين نبود حقّ از باطل شناخته نمى‌شد». غیبت نعمانی،باب8،حدیث6.