الفضل بن شاذان، عن الحسن بن محبوب، عن عمرو بن أبی المقدام، عن جابر الجعفی قال: سمعت أباجعفر علیه السلام یقول:وَاللّه ِ لَیُمَلِّکَنَّ مِنّا أَهْلُ الْبَیْتِ رَجُلٌ بَعْدَ مَوْتِهِ ثَلاثُمِائَةَ سَنَةً یَزدادُ تِسْعا.قُلْتُ: مَتی یَکُونُ ذلِکَ؟قالَ: بَعْدَ الْقائِم علیه السلام.قُلْتُ: وَکَمْ یَقُومُ الْقائِمُ فِی عالَمِهِ؟قالَ: تِسْعَ عَشَرَةَ سَنَةً، ثُمَّ یَخْرُجُ الْمُنْتَصِرُ فَیَطْلُبُ بِدَمِ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَدِمآءِ أَصْحابِهِ، فَیَقْتُلُ وَ یَسْبِی حَتّی یَخْرُجَ السّفاحُ. جابر جعفی گفته است: از امام باقر علیه السلام شنیدم که می فرمودند: به خدا قسم که مردی از ما اهل بیت، بعد از مردنش زنده شده و سیصد و نه سال حکومت خواهد کرد.به محضر مبارک حضرت عرض کردم: این واقعه کی اتفاق می افتد؟حضرت فرمودند: بعد از قائم علیه السلام.عرض کردم: قائم در عصر خود چه مدّت حکومت می کند؟حضرت فرمودند: نوزده سال و بعد از آن منتصر خروج کرده، خون حسین ویارانش را طلب خواهد کرد. پس قاتلان آن حضرت را می کشد و اسیر می کند تا این که سفاح خروج می کند. الغیبة طوسی،حدیث505،ص795.