1.أَخْبَرَنَا أَبُو سُلَيْمَانَ أَحْمَدُ بْنُ هَوْذَةَ قَالَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ إِسْحَاقَ النَّهَاوَنْدِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْجَارُودِ زِيَادُ بْنُ الْمُنْذِرِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ع‌ إِذَا ظَهَرَ الْقَائِمُ ع ظَهَرَ بِرَايَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ خَاتَمِ سُلَيْمَانَ وَ حَجَرِ مُوسَى وَ عَصَاهُ ثُمَّ يَأْمُرُ مُنَادِيَهُ فَيُنَادِي أَلَا لَا يَحْمِلَنَّ رَجُلٌ مِنْكُمْ طَعَاماً وَ لَا شَرَاباً وَ لَا عَلَفاً فَيَقُولُ أَصْحَابُهُ إِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَقْتُلَنَا وَ يَقْتُلَ دَوَابَّنَا مِنَ الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ فَيَسِيرُ وَ يَسِيرُونَ مَعَهُ فَأَوَّلُ مَنْزِلٍ يَنْزِلُهُ يَضْرِبُ الْحَجَرَ فَيَنْبُعُ مِنْهُ طَعَامٌ وَ شَرَابٌ وَ عَلَفٌ فَيَأْكُلُونَ وَ يَشْرَبُونَ وَ دَوَابَّهُمْ حَتَّى يَنْزِلُوا النَّجَفَ بِظَهْرِ الْكُوفَةِ. ابو الجارود زياد بن منذر گويد: امام باقر ع فرمود: «هنگامى كه قائم ع ظهور كند با پرچم رسول خدا ص و انگشترى سليمان و سنگ و عصاى موسى ظهور خواهد كرد، سپس منادى خود را دستور مى‌دهد و او ندا در مى‌دهد كه: توجّه كنيد هيچ كس از شما هرگز غذا و آشاميدنى و علوفه به همراه برندارد، و ياران او خواهند گفت: حتما او مى‌خواهد كه ما و چهارپايانمان را از گرسنگى و تشنگى هلاك كند، پس او حركت مى‌كند و آنان به دنبالش به راه مى‌افتند، پس نخستين منزلى كه در آن فرود مى‌آيند ضربه‌اى به سنگ مى‌زند و خوراك و آشاميدنى و علوفه از آن به بيرون جريان مى‌يابد، آنان و چهارپايانشان مى‌خورند و مى‌آشامند تا اينكه در نجف بيرون كوفه فرود مى‌آيند». غیبت نعمانی،باب13،حدیث28. 2.أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْجُمْهُورِ الْعَمِّيُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْجُمْهُورِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ ع أَنَّهُ قَالَ: إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ مِنْ مَكَّةَ يُنَادِي مُنَادِيهِ أَلَا لَا يَحْمِلَنَّ أَحَدٌ طَعَاماً وَ لَا شَرَاباً وَ يَحْمِلُ مَعَهُ حَجَرَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ وَ هُوَ وِقْرُ بَعِيرٍ فَلَا يَنْزِلُ مَنْزِلًا إِلَّا نَبَعَتْ مِنْهُ عُيُونٌ فَمَنْ كَانَ جَائِعاً شَبِعَ وَ مَنْ كَانَ ظَمْآنَ رَوِيَ وَ رَوِيَتْ دَوَابُّهُمْ حَتَّى يَنْزِلُوا النَّجَفَ مِنْ ظَهْرِ الْكُوفَةِ. ابو الجارود از امام باقر ع روايت كرده كه آن حضرت فرمود: در هنگامى كه قائم از مكّه خروج كند منادى او ندا در مى‌دهد كه: هلا هيچ كس غذا و آشاميدنى بر ندارد، و او با خود سنگ موسى بن عمران را به همراه مى‌برد كه آن بار شترى است، پس در هيچ منزلى فرود نمى‌آيد مگر اينكه چشمه‌ها از آن جارى مى‌گردد، پس هر كه گرسنه باشد سير مى‌شود و هر كه تشنه باشد سيراب مى‌گردد و چهارپايانشان نيز [سيراب مى‌شوند] تا اينكه به نجف در بيرون كوفه فرود مى‌آيند». غیبت نعمانی،باب13،حدیث29.