ما أخبرنی به جماعة، عن التلعکبری، عن أحمد بن علیّ الرازی، عن محمّد بن إسحاق المقرئ، عن علیّ بن العباس المقانعی، عن بکّار بن أحمد، عن الحسن بن الحسین، عن سفیان الجریری، عن الفضیل بن الزبیر قال: سمعت زید بن علیّ علیه السلام یقول:هذَا الْمُنْتَظِرُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ فِی ذُرّیَةِ الْحُسَیْنِ وِفِی عَقَبِ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَهُوَ المَظْلُومُ الَّذِی قالَ اللّه ُ تَعالی: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوما فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ»[ سوره اسراء : آیه 33] - قالَ: وَلِیُّهُ رَجُلٌ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ مِنْ عَقِبِهِ، ثُمَّ قَرَأَ «وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فِی عَقِبِهِ» [سوره زخرف : آیه 28]- «سُلْطانا فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ».[ سوره اسراء : آیه 33]قالَ: سُلْطانُهُ حُجَّتُهُ عَلی جَمِیعِ مَنْ خَلَقَ اللّه تَعالی حَتّی یَکُونَ لَهُ الْحُجَّةُ عَلَی النّاسِ ولا یَکُونُ لِأَحَدٍ عَلَیْهِ حُجَّةٌ. فضیل بن زبیر گفته است: از زید بن علی علیه السلام شنیدم که می گفت: این منتظر [امام زم-ان علیه السلام] از اولاد حسی-ن بن علی و ذریه و نس-ل حسین علیه السلام است و حسی-ن آن مظلومی است که خداوند [در شأنش] فرموده است: «و هر آن که مظلوم کشته شود، پس البته که برای خون او ولیّ قرار دادیم»، گفت: ولیّ دم حسین علیه السلام مردی از ذریه و نسل اوست. سپس این آیه را قرائت کرد که می فرماید: «واین [خداپرستی و امامت خلق] را در ذریه و نسل خودش کلمه باقی گذاشت»،و ولیّ او صاحب اختیار است پس مبادا در کشتن اسراف کند که او منصور است.»پس از این آیات گفت: منظور از سلطان او حجّت اوست بر جمیع کسانی که خداوند خلق کرده، تا حجّت خدا بر خلق تمام شود و خلق حجّتی بر خدا نداشته باشند. الغیبة طوسی،حدیث150،ص350.