حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحَسَنِ التَّيْمُلِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ مَا هُوَ عَذَابُ خِزْيِ الدُّنْيَا فَقَالَ وَ أَيُّ خِزْيٍ أَخْزَى يَا أَبَا بَصِيرٍ مِنْ أَنْ يَكُونَ الرَّجُلُ فِي بَيْتِهِ وَ حِجَالِهِ وَ عَلَى إِخْوَانِهِ وَسْطَ عِيَالِهِ إِذْ شَقَّ أَهْلُهُ الْجُيُوبَ عَلَيْهِ وَ صَرَخُوا فَيَقُولُ النَّاسُ مَا هَذَا فَيُقَالُ مُسِخَ فُلَانٌ السَّاعَةَ فَقُلْتُ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ ع أَوْ بَعْدَهُ قَالَ لَا بَلْ قَبْلَهُ. ابو بصير گويد: «به امام صادق ع عرض كردم: فرمايش خداى عزّ و جلّ كه مى‌فرمايد: عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ «عذاب خوارى آور در زندگى دنيا و در آخرت» عذاب خوارساز دنيا چيست؟ پس فرمود: اى ابا بصير كدام ننگى‌ رسواكننده‌تر از اين است كه مرد در خانه و در اطاق خود و در كنار برادران و در ميان اهل و عيال خود باشد ناگاه خانواده‌اش گريبانها بر او چاك زنند و فرياد بر آورند، و مردم بگويند: اين چيست؟ گفته شود: فلانى هم اكنون مسخ شد، عرض كردم: قبل از قيام قائم ع است يا پس از آن؟ فرمود: نه بلكه قبل از آن». غیبت نعمانی،باب14،حدیث41.