حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُوسُفَ بْنِ يَعْقُوبَ مِنْ كِتَابِهِ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مِهْرَانَ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ وَ وُهَيْبٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سُئِلَ أَبُو جَعْفَرٍ الْبَاقِرُ ع عَنْ تَفْسِيرِ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُ‌ فَقَالَ يُرِيهِمْ فِي أَنْفُسِهِمُ الْمَسْخَ وَ يُرِيهِمْ فِي الْآفَاقِ انْتِقَاصَ الْآفَاقِ عَلَيْهِمْ فَيَرَوْنَ قُدْرَةَ اللَّهِ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ فِي الْآفَاقِ وَ قَوْلِهِ‌ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُ‌ يَعْنِي بِذَلِكَ خُرُوجَ الْقَائِمِ هُوَ الْحَقُّ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَرَاهُ هَذَا الْخَلْقُ لَا بُدَّ مِنْهُ. ابو بصير گويد: «از امام باقر ع در مورد تفسير فرمايش خداى عزّ و جلّ سؤال شد كه مى‌فرمايد: سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ‌- الآية «بزودى نشانه‌هاى خود را در آفاق جهان و در جانهاى ايشان به آنان خواهيم نمود تا بر ايشان روشن گردد كه او بر حقّ است» فرمود: به آنان در جانشان مسخ را خواهد نمود و آنچه در جهان آنان را نشان مى‌دهد تنگ شدن محيط زندگى بر ايشان است، پس قدرت خداوند را در خودشان و در محيطشان مشاهده مى‌كنند، و فرمايش خداوند: «تا بر ايشان روشن شود كه او بر حقّ است» مقصود از آن خروج قائم است كه آن حقّ است از سوى خداى عزّ و جلّ و اين خلق او را مى‌بينند و چاره‌اى از آن نيست». (مراد از تفسير در خبر، تأويل است نه تفسير اصطلاحى). غیبت نعمانی،باب14،حدیث40.