1.أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَى الْعَبَّاسِيِ‌ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‌ يَا مُحَمَّدُ مَنْ أَخْبَرَكَ عَنَّا تَوْقِيتاً فَلَا تَهَابَنَّ أَنْ تُكَذِّبَهُ فَإِنَّا لَا نُوَقِّتُ لِأَحَدٍ وَقْتاً. محمّد بن مسلم گويد: امام صادق ع فرمود: «اى محمّد هر كس به روايت از ما تعيين وقتى را به تو خبر داد هرگز از اينكه او را تكذيب كنى هراس نداشته باش كه ما براى هيچ كس زمانى را (براى ظهور قائم ع) تعيين نمى‌كنيم» غیبت نعمانی،باب16،حدیث3. 2.حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَى الْعَلَوِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ الْقَلَانِسِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ أَبِي بَكْرٍ الْحَضْرَمِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ‌ إِنَّا لَا نُوَقِّتُ هَذَا الْأَمْرَ. ابو بكر حضرمىّ گويد: شنيدم امام صادق ع مى‌فرمود: «ما زمانى را براى (ظهور) اين امر معيّن نمى‌كنيم». غیبت نعمانی،باب16،حدیث5. 3.أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى الْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَسَّانَ الرَّازِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْكُوفِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَبَلَةَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَتَى خُرُوجُ الْقَائِمِ ع فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ لَا نُوَقِّتُ وَ قَدْ قَالَ مُحَمَّدٌ ص كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ قُدَّامَ هَذَا الْأَمْرِ خَمْسَ عَلَامَاتٍ أُولَاهُنَّ النِّدَاءُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ خُرُوجُ الْخُرَاسَانِيِّ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ خَسْفٌ بِالْبَيْدَاءِ ثُمَّ قَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّهُ لَا بُدَّ أَنْ يَكُونَ قُدَّامَ ذَلِكَ الطَّاعُونَانِ الطَّاعُونُ الْأَبْيَضُ وَ الطَّاعُونُ الْأَحْمَرُ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ أَيُّ شَيْ‌ءٍ هُمَا فَقَالَ أَمَّا الطَّاعُونُ الْأَبْيَضُ فَالْمَوْتُ الْجَارِفُ‌  وَ أَمَّا الطَّاعُونُ الْأَحْمَرُ فَالسَّيْفُ وَ لَا يَخْرُجُ الْقَائِمُ حَتَّى يُنَادَى بِاسْمِهِ مِنْ جَوْفِ السَّمَاءِ فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ قُلْتُ بِمَ يُنَادَى قَالَ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِيهِ أَلَا إِنَّ فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ فَاسْمَعُوا لَهُ وَ أَطِيعُوهُ فَلَا يَبْقَى شَيْ‌ءٌ خَلَقَ اللَّهُ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا يَسْمَعُ الصَّيْحَةَ فَتُوقِظُ النَّائِمَ وَ يَخْرُجُ إِلَى صَحْنِ دَارِهِ وَ تُخْرِجُ الْعَذْرَاءَ مِنْ خِدْرِهَا وَ يَخْرُجُ الْقَائِمُ مِمَّا يَسْمَعُ وَ هِيَ صَيْحَةُ جَبْرَئِيلَ ع. ابو بصير از امام صادق ع روايت كرده گويد: «به آن حضرت عرض كردم:فدايت گردم خروج قائم ع چه زمانى خواهد بود؟ فرمود: اى ابا محمّد ما خاندان هرگز وقتى را معيّن نمى‌كنيم، زيرا محمّد ص فرموده است: تعيين وقت كنندگان دروغ مى‌گويند» اى ابا محمّد همانا پيشاپيش اين امر پنج نشانه است: نخستين آنها آوازى است در ماه رمضان، و خروج سفيانىّ و خروج خراسانى، و كشته شدن نفس زكيّه و فرو رفتن زمين در دشت».سپس فرمود: اى أبا محمّد ناگزير پيش از وقوع آن، دو طاعون روى خواهد داد: طاعون سفيد و طاعون سرخ، عرض كردم: فدايت گردم آن دو چه هستند؟ فرمود: [امّا] طاعون سفيد مرگ همه گير و عمومى است و امّا طاعون سرخ همان شمشير است و قائم خروج نمى‌كند تا آنكه در دل آسمان در شب بيستم و سوم [ماه رمضان‌] شب جمعه او به نام خوانده شود، عرض كردم: به چه چيز خوانده مى‌شود (مضمون آن آواز چيست) فرمود: به نام خودش و به نام پدرش ندا برآيد كه: «توجّه كنيد همانا فلانى فرزند فلانى قائم آل محمّد است به سخن او گوش فرا دهيد و از او فرمانبردارى كنيد» پس هيچ چيز كه خداوند در آن روح آفريده باشد باقى نمى‌ماند مگر اينكه آن صيحه را مى‌شنود، و خفته را بيدار مى‌كند و به صحن خانه‌اش بيرون آيد، و دختر باكره را از پس پرده‌اش بيرون مى‌آورد، و قائم از آن آواز كه مى‌شنود خروج مى‌كند و آن صيحه جبرئيل ع است». غیبت نعمانی،باب16،حدیث6. 4.الفضل بن شاذان، عن الحسین بن یزید الصحاف، عن منذر الجوّاز، عن أبی عبد اللّه علیه السلام قال:کَذِبَ الْمُوَقِّتوُنَ، ما وَقَّتنا فِیما مَضی وَلا نُوَقِّتُ فِیما یَسْتَقْبِلُ. منذر جوّاز از امام صادق علیه السلام نقل می کند که حضرت فرمودند: وقت گذاران دروغ گفته اند، ما در گذشته وقتی تعیین نکرده ایم و در آینده هم وقت نمی گذاریم. الغیبة طوسی،حدیث412،ص735. 5.الفضل بن شاذان، عن ابن أبی نجران، عن صفوان بن یحیی، عن أبی أیّوب الخزّاز، عن محمّد بن مسلم، عن أبی عبد اللّه علیه السلام قال: مَنْ وَقَّتَ لَکَ مِنَ النّاسِ شَیْئا فَلا تَهابَنَّ أَنْ تُکَذِّبَهُ، فَلَسْنا نُوَقِّتُ لأِحَدٍ وَقْتا. محمّد بن مسلم از امام صادق علیه السلام نقل می کند که حضرت فرمودند: هر کسی از مردم که برای تو وقت [ظهور] را معیّن کرد، از تکذیب کردن او نترس. پس ما برای احدی وقت ظهور را تعیین نمی کنیم. الغیبة طوسی،حدیث414،ص736.