ما رواه الحسین بن سعید، عن حمّاد بن عیسی، عن ربعی بن عبد اللّه عن الفضیل بن یسار قال: قال لی أبوجعفر علیه السلام:لَمّا تَوَجَّهَ الْحُسَیْنُ علیه السلام إِلَی الْعَراقَ دَفَعَ إِلی أُمِّ سَلَمَةِ زَوْجِ النَّبِیّ صلی الله علیه و آله الوَصِیَّةَ وَالْکُتُبَ وَغَیْرَ ذلِکَ وقالَ لَها:إِذا أَتاکَ أَکْبَرُ وُلْدِی فَادْفَعِی إِلَیْهِ ما [قَدْ] دَفَعْتُ إِلَیْکَ، فَلَمّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ علیه السلام أَتی عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام أُمَّ سَلَمِةَ فَدَفَعَتْ إِلَیْهِ کُلَّ شَیْءٍ أَعْطاهَا الْحُسَیْنُ علیه السلام. فضیل بن یسار می گوید: امام باقر علیه السلام به من فرمودند: وقتی که امام حسین علیه السلام به سمت عراق حرکت کردند، وصیت، کتاب ها و امور دیگر را به امّ سلمه همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله سپردند و به ایشان فرمودند: آنچه را که به شما داده ام، زمانی که فرزند بزرگم نزد تو آمد به او بسپار. زمانی که حسین علیه السلام به شهادت رسید، علی بن الحسین امام زین العابدین علیه السلام نزد امّ سلمه آمدند، امّ سلمه هم هر آنچه امام حسین علیه السلام به او سپرده بود به ایشان تسلیم کرد. الغیبة طوسی،حدیث159،ص358.