مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي يَعْقُوبَ الْبَلْخِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع يَقُولُ‌ إِنَّكُمْ سَتُبْتَلَوْنَ بِمَا هُوَ أَشَدُّ وَ أَكْبَرُ تُبْتَلَوْنَ بِالْجَنِينِ فِي بَطْنِ أُمِّهِ وَ الرَّضِيعِ حَتَّى يُقَالَ غَابَ وَ مَاتَ وَ يَقُولُونَ لَا إِمَامَ وَ قَدْ غَابَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ غَابَ وَ غَابَ‌ وَ هَا أَنَا ذَا أَمُوتُ حَتْفَ أَنْفِي. محمّد بن أبى يعقوب بلخىّ گويد: شنيدم كه امام رضا ع فرمود: «شما در آتيه نزديك به چيزى هر چه شديدتر و بزرگتر آزمايش خواهيد شد، به طفلى در شكم مادر خود، و كودكى شيرخوار امتحان خواهيد شد تا آنكه گفته شود از ديده‌ها پنهان شد و مرد، و بگويند: ديگر امامى نيست، در حالى كه رسول خدا ص غايب شد و باز غايب شد و غايب شد (يك بار در غار حرا و يك بار در شعب ابى طالب خانه عبد اللَّه بن ارقم و يك بار هم در غار ثور)، و اين هم من كه به مرگ خواهم مرد» (يعنى او من نخواهد بود و من به مرگ مى‌ميرم نه به شمشير). غیبت نعمانی،فصل(فی أن له غیبتان إحداهما قصیرة والأخری طویله )،حدیث27.