وَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ مِنْ كِتَابِهِ فِي رَجَبٍ سَنَةَ ثَمَانٍ‌ وَ مِائَتَيْنِ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ قَالَ حَدَّثَنِي صَفْوَانُ بْنُ يَحْيَى عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ الصَّيْرَفِيِّ عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى بْنِ أَعْيَنَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع أَنَّهُ قَالَ: لَيْسَ هَذَا الْأَمْرُ مَعْرِفَتَهُ وَ وَلَايَتَهُ فَقَطْ حَتَّى تَسْتُرَهُ عَمَّنْ لَيْسَ مِنْ أَهْلِهِ وَ بِحَسْبِكُمْ‌ أَنْ تَقُولُوا مَا قُلْنَا وَ تَصْمُتُوا عَمَّا صَمَتْنَا فَإِنَّكُمْ إِذَا قُلْتُمْ مَا نَقُولُ وَ سَلَّمْتُمْ لَنَا فِيمَا سَكَتْنَا عَنْهُ فَقَدْ آمَنْتُمْ بِمِثْلِ مَا آمَنَّا بِهِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى- فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع حَدِّثُوا النَّاسَ بِمَا يَعْرِفُونَ وَ لَا تُحَمِّلُوهُمْ مَا لَا يُطِيقُونَ فَتَغُرُّونَهُمْ بِنَا. عبد الأعلى بن أعين از امام صادق ع روايت كرده كه آن حضرت فرمود:ولايت ما تنها به شناختن آن و دوست داشتن آن نيست، مگر هنگامى كه آن را از كسى كه با آن بيگانه است پوشيده بدارى، و براى شما همين قدر كافى است كه آنچه ما گفته‌ايم بگوئيد و نسبت به آنچه ما خاموش بوده‌ايم شما نيز لب فرو بنديد، پس اگر شما فقط آنچه‌ را ما گفته‌ايم بگوئيد و در باره آنچه ما سكوت كرده‌ايم تسليم باشيد، مسلّما به آنچه ما ايمان آورده‌ايم شما نيز همانند ما ايمان آورده‌ايد، خداى تعالى مى‌فرمايد: «اگر آنان همانند شما ايمان داشته باشند، بتحقيق راه يافته هستند»علىّ بن الحسين عليهما السّلام فرمود: با مردم در باره آنچه مى‌شناسند سخن بگوئيد، و آنچه را كه بيرون از توان ايشان است بر دوششان مگذاريد كه به وسيله ما آنان را فريفته باشيد» (يا كه آنان را بر ما جرأت دهيد) . غیبت نعمانی،باب1،حدیث4.