برخی از ملحدین در این پندار به سر می برند که وجود خداوند سبحان نقض کننده اصل علیت است پس در نتیجه وجود چنین وجودی محال عقلی است!! این برداشت غلط بدین خاطر است که با تعریف صحیح اصل علیت آشنا نیستند زیرا این اصل نمی گوید هر وجودی نیازمند به علت است بلکه می گوید هر معلول یا پدیده یا حادثی که دلیل وجودش در خودش نباشد نیاز به علت دارد نه اینکه هر چیزی نیاز به علت دارد. اما آیا واقعا وجود خداوند محال عقلی است؟! برای درک بهتر باطل بودن گزاره فوق به بررسی محال عقلی بودن تسلسل علل تا بی نهایت می پردازیم. طبق اصل بدیهی محال بودن تسلسل علل می دانیم که سلسله علت و معلولی تا بی نهایت ادامه نمی یابد زیرا طبق اصل علیت باید علتی برای وجود جهان تعریف شود و حال آنکه اگر این سلسله علل تا بی نهایت ادامه یابد یعنی اساسا علتی در کار نیست که بخواهد علت وجود داشتن ما باشد یعنی جهان ما که معلول می باشد حتما علتی دارد در نتیجه الزاما این سلسله باید به یک سرسلسله ختم شود که به آن علت العلل می گوئیم. اما علت العلل برای اینکه بتواند در سر سلسله علل قرار بگیرد باید قائم به ذات خود باشد یا به عبارتی واجب الوجود بالذات باشد و نیاز به علت نداشته باشد. و حال برای برخی ملحدین سوال می شود چرا خدا بی نیاز از علت و این قانون جهان شمول ، شامل حال او نمی شود؟ پاسخ این سوال آسان است که به دو صورت به آن می پردازیم. 1-    خداوند حادث نیست که برای حدوثش نیازی به موثر و علت داشته باشد خداوند ازلی است یعنی بوده و هست و خواهد بود و نیز بسیط است و بی نیاز از موثر است بنابراین زمانی آغاز نشده است که بگوئیم چه کسی آن را خلق کرده است. 2-    همانطور که می دانیم اصل یا قانون علیت باید توسط وجودی آگاه و هوشمند وضع شود و این قانون نمی تواند محصول عدم و تصادف محض باشد زیرا فاقد شی اعطا کننده شی نیست و نیز عدم مولد نیست. پس الزاما باید طبق اصل صفت اثر دلالت بر صفت موثر دارد وجودی آگاه در ابتدا باشد که این قانون جهان شمول را وضع کند. حال سوال می کنیم آیا قانون بر قانونگذار تقدم زمانی دارد؟! آیا قانون قبل از وضع شدن می توانست اجرا شود؟! آیا قانون قبل از وضع شدن بر قانونگذار خود جاری است؟! که پاسخ واضح است پس خداند سبحان واضع اصل علیت است و هیچ دلیلی بر لزوم اجرای این اصل بر خود او وجود ندارد. بنابراین اولا خداوند حادث نیست که بخواهد موثری داشته باشد و ثانیا خداوند واضع اصل علیت است و این اصل بعد از وضع شدن اجرا می شود در نتیجه داوند علتی ندارد و واجب الوجود بالذات می باشد.