۵ کلمه حرف حساب با دشمنان یمانی درباره جایگاه معجزه در شناخت حجت خدا
۱. ما منکر معجزات و کرامات معصومین (علیهمالسلام) نیستیم، بلکه خودمان صدها معجزه و کرامت از قائم آل محمد (ص) دیده و شنیدهایم.
بهقدری معجزه و کرامت در این دعوت مبارک مهدوی دیدهایم که برایمان امری عادی شده است؛ اما معجزه، راه شناخت حجت خدا نیست وگرنه هر رسول و امامی در آغاز دعوتش باید در جایی قرار میگرفت و معجزات درخواستی انجام میداد تا حجت را بر خلق تمام کند، درحالیکه بالعکس هرگز چنین نبوده و آنها حجت را با وصیت و علم و دعوت به توحید و حاکمیت خدا بر مردم تمام میکردند.
اکثر خلفای خدا معجزه مادی ارائه نکردند و آن کسانی هم که ارائه کردند، غالباً برای اتمام حجت قبل از نزول عذاب یا مقارن با عذاب بوده، نه برای اثبات حقانیتشان!
۲. انتقاد از سخنرانی این سنخ منبریها هرگز به خاطر انتساب معجزات به خلفای خدا نیست، بلکه به خاطر این است که این جماعت شخصیتی فضایی و موهوم از خلفای خدا برای مردم ساختهاند که واقعیت ندارد و مورد تمسخر منکران دین قرار میگیرد!
پرواضح است که خلفای خدا همیشه مظلوم و طرد شده و مورد تمسخر و انکار و اهانت جاهلان زمان خویش بودهاند. اگر واقعاً قرار بود خود را با معجزات خارق عادت به همگان معرفی کنند (مثلاً خلیفه و فرستاده خداوند بگوید: هر کسی مخالف من باشد، کعبه را با سر نیزه بلند میکنم و دور سرشان میگردانم تا از ترس ایمان بیاورند و…) پس فتنه و امتحان و تکذیب اکثر رسولان و انکار و تمسخر حجتهای خدا چه معنایی داشته است؟!
اگر چنین شخص خارقالعادهای در بین مردم بود که خود را با این قبیل کارهای محیّر العقول معرفی میکرد، چه کسی جرأت انکار و ردّ و تمسخر یا آزار و اذیت رسولان و یاران آنها را میداشت؟!
آیا قسم خوردهاید که هرگز موهبت الهی عقل را به کار نگیرید؟!
چرا امام مهدی (ع) دعوتش مظلومانه و غریبانه آغاز میشود و سه بار مردم را صدا میزند و کسی جوابش را نمیدهد و درنهایت، فقط ده هزار نفر بین رکن و مقام با او بیعت میکنند؟!
امام حسین (ع) در عاشورا چه معجزهای نشان داد که دهها هزار مسلمان برای رضای خدا قصد کشتنش را نکنند، بلکه به او ایمان بیاورند و تسلیمش شوند؟!
۳. آن شخصیت فضایی و توهمی که شما از رسولان و حجتهای الهی ساختید و به خورد مردم عوام جامعه دادید، یا علمای یهود در مورد مسیح موعود ساختند و تبلیغ میکردند و انتظارش را میکشیدند، هرگز نیامد و نخواهد آمد و صرفاً چنین موجودی را میتوان در اوهام خطیبان و منبریهای حوزه علمیه یا فیلمهای تخیلی هالیوود پیدا کرد.
علمای گمراه بنیاسرائیل چهرهای خارق عادت از منجی منتظر ساختند و این چهره غیرواقعی و افسانهای را به خورد عوام دادند. لذا وقتی مسیح موعود (ع) بهصورت جوانی عادی و نجاری زحمتکش نزدشان آمد، تکذیبش کردند و به کشتنش همت گماشتند. چرا؟ زیرا میگفتند که تو یک انسان عادی هستی و مسیح باید با هودجی از نور از سمت آسمان بیاید!!! بیچارهها نمیفهمیدند که این اوصاف برای مقام ملکوتی عیسی مسیح (ع) است، وگرنه در عالم طبیعت او فقط یک انسان عادی است که به سبب اخلاص و عبادت واقعی، خداوند او را برای شنیدن پیامش و رساندن رسالتش به مردم برگزیده است: «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَهِ رَبِّهِ أَحَدًا»؛ «بگو: جز این نیست که من بشری چون شمایم، [با این تفاوت که] به من وحی میشود که: معبود شما فقط خداوند یکتاست. پس کسی که به لقای پروردگارش امید دارد باید کار شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در پرستشِ پروردگارش شریک نگیرد.»
۴. شما از کجا فهمیدید که انبیای الهی چنین معجزاتی داشتهاند؟ آیا دلیلتان چیزی غیر از روایات و گزارشهایی است که همگی به شکل خبر واحد، آن هم از طریق مؤمنان به دعوت همان رسولان یا ائمه (ع) نقل شده است؟!
آیا صدها نفر از انصار یمانی (ع) معجزاتی از او نقل نکردهاند تا جایی که بزرگان شما و اتباعشان در عراق او را دارای سحر اسود (جادوی سیاه) خواندند؟!
چرا آن معجزاتی که از طریق خبر واحد به شما رسید را مبنای دین قرار دادید و این معجزات روشن (مثل تحدی شیخ کورانی در برنامه زنده شبکه الکوثر یا زنده شدن بچه مرده در بصره و …) را که نزد چشمان شما حاضر است، انکار میکنید؟!
آیا منتظر چیزی هستید که گردن همه شما را خم کند و وادارتان کند که این یمانی قائم را قبول کنید و از ترس به ولایت او اقرار کنید؟! «فانتظروا انی معکم من المنتظرین»
۵. دست از عوامفریبی بردارید و به دین واقعی خدا برگردید. چه کسی خلفای خدا را مسخره کرده است؟ چرا خطیبان متوهم و علمای گمراه شما کاری کردهاند که شخصیت اهل بیت (ع) مورد تمسخر دیگران قرار بگیرد و مؤمنان به دعوت رسولان را عدهای احمق و عقبافتاده و خرافهپرست بشمارند؟!
آیا واقعاً دعوت رسول الله محمد (ص) با سرنیزه حمزه (ع) و بالا رفتن خانه کعبه اثبات شد یا با نص و وصیت انجیل و تورات به این رسول موعود و معجزه علمی و ملکوتی قرآن و دعوت به حاکمیت مطلق الله و رؤیاهای صادقه و شهادتهای ملکوتی؟!
آیا حضرت نوح (ع) در مدت ۹۵۰ سال دعوت غریبانه و مظلومانهاش، معجزهای به مردم نشان داد تا حقانیت او را تصدیق کنند؟!
آیا ائمه اطهار (ع) در میدانهای بزرگ شهر مدینه میایستادند و معجزه به عموم مردم نشان میدادند تا امر امامتشان را اثبات کنند؟!
آیا امروز یک شخص سنی یا مسیحی یا یهودی یا اصلاً ملحد حق دارد برای ایمان آوردنش به رسول الله محمد (ص) و اهل بیت او همین قانون پیشنهادی شما را اعمال کند و بگوید به هر کدام از ایشان که فلان معجزه را به من نشان دهد ایمان میآورم، چون شیعیان معتقدند که این حضرات همگی زنده هستند و بعد از مرگ هم میتوانند هر معجزهای انجام دهند. درنتیجه من منتظر میمانم تا حضرت محمد (ص) معجزهای به من نشان دهد و سپس حضرت علی (ع) و سپس امام حسن (ع) و… تا امام مهدی (ع) ؟!
الآن اگر کسی منکر وجود مقدس حضرت صاحبالزمان (ع) باشد و شما بخواهید امامت حضرت مهدی (ع) را برایش اثبات کنید، به نصوص و علم استدلال میکنید یا میگویید برو طلب معجزه کن از حضرت مهدی (ع) و اگر معجزهات را داد، معلوم میشود که امام است؟!
آیا شما با اهل سنت از همین طریق بحث میکنید و میگویید که ائمه همگی زنده هستند و در نتیجه باید برای اثبات خودشان به شما معجزه نشان دهند؟!
بگذریم! ما میدانیم چه در خاطر و قلب شما میگذرد. شیوخ محترم عصبانی جاهطلب و هراسان و دستپاچه! عوامفریبی دورهای داشت که تقریباً با انتشار دعوت سید احمد الحسن (ع) به پایان رسیده است و باید سخنی منطقی از سنخ محکمات ثقلین به مردم ارائه بدهید، وگرنه جایگاهی در نزد عاقلان حقیقتطلب ندارید.
بزرگترین خیانت را به خلفای خدا و دین خدا و اهل بیت عصمت (ع) کسانی کردند که شخصیت آنها را افسانهای و تخیلی ارائه دادند تا مردم هیچگاه امام واقعی زمان خود را نشناسند و همواره در حال ستایش مجد و عظمت حجتهای گذشته و گریه منتظرانه برای حجت آینده باشند!